10 dingen voor papa en mama

11 sep 10 dingen voor papa en mama

Maandag 10 september, het was de tweede week dat ze naar school gingen. Het leek allemaal soepel te verlopen. De eerste week eindigde dan wel met een kind met 39 graden koorts, maar dat ging ook weer over. Het was goed fietsweer, dus daar gingen we met zijn allen. Zowaar alles op tijd klaar om weg te gaan. Kon niet beter zou je denken. We hadden bovendien -wonder boven wonder- allebei de tijd om ze op te halen van school. We keken elkaar aan. We hadden het goed. We gingen wat leuks doen met de kids, iets actiefs. De husband haalde de oudste twee, ik de jongste telg.

Jongste telg  ziet mij en  -alsof hij de hele dag zich goed heeft gehouden- begint te huilen. Hij wil met een vriendje spelen. Maar volgens mij gaat dat vriendje naar de BSO. Ik stel een alternatief plan voor, maar dat mocht niet baten. Hij is moe en niet te genieten. Fietsen zit er ook niet in. Ik wacht op de andere drie. Fiets van mijn aapje in de bakfiets en hij achterop. Hij valt net nog niet in slaap.

Vervolgens leuke dingen bedenken voor die paar uurtjes thuis samen. Het gaat niet soepel. Ik hoor alleen maar:’mama, mama, mama, mama, mama, papa, mama’.  Er zit tevens een verzoek bij. Meestal iets eetbaars.

‘Dit gaat niet goed,’ denk ik. We moeten wat eten. De husband ziet het ook en we hebben nog leftovers van de dag ervoor. Hup de oven in. De dochter eet, de oudste niet en mijn aapje kruipt in me en eet een kruimel.

Dan zou je denken dat het beter wordt, maar helaas. Luisteren is een groot probleem. Na een uur ben ik -en ook de husband- er klaar mee.

Ik zeg:’ Jullie gaan 10 dingen op papier zetten die jullie voor papa en mama gaan doen!’ Mopper, mopper. mopper, mopper.

Uiteindelijk gaan ze aan de slag. Er ontstaat vervolgens discussie over hoeveel elke telg moet verzinnen. Ze hebben er negen. Ze zijn er bijna. Ik ben redelijk trots. Het varieert van: ‘Ik ga gewoon praten’ (jongste telg heeft de neiging om een zeurstem te gebruiken),  ‘ik ga helpen met de was’ en ‘goed luisteren’.

Ik zeg: ‘Ik type het over en dan print ik het uit en hang ik het op de koelkast!’ (Briljant niet?)

Reactie kids -in koor-: ‘Maar dit is alleen voor vandaag, niet voor morgen!’

Mijn broek valt bijna af van verbazing. ‘Euh, nee’. ‘Dit is voor altijd’. De oudste telg: ‘maar ik wil niet elke dag afwassen!’

Ik lees de lijst door. En ik zie drie betraande gezichtjes.  Ik streep er 4 weg. Nog zes dingen blijven over. Dat is de lijst. Onze huisregels. Op hoop van zege.